Öğreniyoruz,alışıyoruz,kazandıkça büyüyoruz. Öncelikle, sırtında taşıdığu şerefli formanın, alın terilerine çamur sürülmüş bu güzel renklerin değerini bilen futbolcularımızı, golleriyle bu takıma yıllarca can vermiş Aykut Hocamı canı gönülden kutlarım.
Herhalde Yunanistan'ın Avrupa şampiyonluğundan sonra, başarısı medya manipülasyonuyla bu kadar küçültülen başka takım yoktur. Abartıyor da olabilirim,hakkımdır.
Evet, sizin gözünüzden konuşalım. Sizin beyin seviyelerinize olayı indirgeyelim. Bate kötü takım eledik, Plzen grubundan lider çıktı eledik, Benfica namağlup liginde ve Avrupa'da, yendik. 1-0 yendik, üzülüyoruz neden 4 olmadı diye!. Doğru, abartıldılar, ama peki Fenerbahçe'nin hakkı ne kadar verildi? Kompakt oynama, takım savunması, oyun mantalitesiyle Avrupa'nın analistlerince ''örnek'' hayran olunası takım olarak gösterilirken, siz neler diyordunuz?
Neyse bunu deme gereği duydum. Maç özelinde, ben,sen o biz siz onlarca çok fazla büyütülen, büyütülürken de karşısındaki büyük takım Fenerbahçe küçültüldü,doğru,yalan yok işimize de geldi gibi.
Lazio'ya benzer bir orta saha prototiplerine sahip Benfica'ya karşı da, savunmadan ve ön savunma bölgesinden 3 ve 4.bölgeye çoğunlukla dikey paslarla hücum aksiyonları denedik ki, hocanın taktik analizi en iyi burada ortaya çıktı. Özellikle Luisao'nun yokluğunda, stoperlerin ceza sahasına gönderilen her topta hataya müsait olduğu, pozisyon şansı tanıdığı savunmalarına karşı, öne dikey oynamak çok mantıklı bir fikir idi.
Paris Saint Germain'in Valencia maçındaki taktiğine benzer bir planla sahaya yayıldığını düşündüğüm Benfica, savunmada yer yer 3'lüye geçişler yaptı. Matic ve 19'luk orta saha ile önlerine, ileri 3'lüyü beslemek için yerleştirilmiş Aimar'ı Topal ve Raul ile hızlı baskı ile kitleyen Fenerbahçe orta sahası, merkezde kapılan çabuk toplarla, ön alan oyuncularıyla hareketlilik aradı.
İki takım da 4-2-3-1 oynadı ama fark kenarda ortaya çıktı!
Bu sözler benim değil, kanımca Avrupa'nın en iyi analisti olan Zonal Marking'deki adını hatırlayamadığım abimizin.
Haklıydı da, kenarlarda sol kanattan aradığı ataklar haricinde etkili gelemeyen ve merkezde de büyük bir presle karşılaşan Benfica, çoğu zaman Cardozo'nun vücuduna atılan toplarda Salvio'yu kullanmayı denedi ki, orada gladyatör Egemen devreye girdi. Cardozo'ya top aldırmamak? desem yeter sanırım.
Yetmedi, 1.94'lük Avrupa'nın en iyi santrforlarından biri olan Cardozo'ya top aldırmayan Egemen, Ziegler'in zorlandığı pozisyonlarda da sol stoper kademesinde hayati müdahaleler yaptı. Farkındayım bireysel anlamda övmek çok zor oluyor, her biri harika oynadı,hayatımda yazmak istediğim belki de en iyi yazıydı bu,o kadar heyecanlı ve mutluyum ki,beyin,mantık,koordinasyon durdu adeta.
Pek sevmem ama istatistiklerden bahsedelim.
UEFA Şampiyonlar Ligi'nde 23 Ekim 2012'de Spartak Moskova'ya 2-1 yenildiği maçın ardından 38 resmi maçta rakiplerine boyun eğmeyen Benfica, 39. maçta Fenerbahçe'ye mağlup oldu. Portekiz temsilcisi 38 maçta 31 galibiyet, 7 beraberlik almıştı.
En son Ekim ayında S.Moskova'ya yenilen takımı yendik. Bu hem övgü hem de bizim için bir done içerir aslında. Zira Porto'nun çok kötü olduğu ligde aldıkları namağlupluğun benim nazarımda çok da bir anlamı yok. Avrupa'da Celtic, Moskova gibi takımlara yenilen bir takımın nereden ve nasıl çökertileceğinin yolu buralardan geçiyor.
İnanın çok şey var demek istediğim,yapmak istediğim tespit,olmuyor be olmuyor,beyin durdu,akmıyor,koordinasyon yok.
Bir parantez de '' Hocam''a
Yalan yok,taktik analiz, hamle konusunda çok fazla şüphem vardı hakkında Ben utandırılmaktan, çok utanan bir insanım,yanılmayı sevmem. Ama hayatımda hiç keyif almadığım kadar keyif alıyorum, hocam beni utandırınca. Tek kelime ile muhteşem bir gece, muhteşem analiz, harika futbol,istek arzu çok şey var be hocam, yüreğine sağlık. Sen böyle ol,ben yerin dibine gireyim,razıyım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder